Osteochondroza kręgosłupa lędźwiowego

Osteochondroza kręgosłupa lędźwiowego jest chorobą, która jest specjalną formą uszkodzenia kręgosłupa. Pacjenci z taką chorobą narzekają na szybkie zmęczenie, ból pleców, nogi, co powoduje ograniczenie aktywności ruchowej. W przypadku osteochondrozy występuje deformacja dysków międzykręgowych, następuje spadek ich wysokości, dystrofii i korokoidu wzrostu kręgów. Podczas diagnozowania na radiogramie rozczochrony są wyraźnie widoczne.

Deformacja tkanki chrzęstnej podczas rozwoju osteochondrozy jest złożonym procesem, w tym zmian biochemicznych i naczyniowych. Po pierwsze, włóknisty pierścień jest zniszczony, w wyniku czego wprowadza się do niego pulpoza. W rezultacie włóknisty pierścień jest rozdarty i powstaje przepuklina dysku. W takim przypadku segment dolnej i noworodka niższy podlega najwyższym obciążeniu. Przepuklina dysku, ściskając rdzeń kręgowy lub jego korzenie, staje się przyczyną bólu pleców, który reaguje w nogę.

Najpotężniejszy nerw kulszowy w ludzkim ciele powstaje przez korzenie krzyżowe rdzenia kręgowego. To oni, podobnie jak niższy miłośnik, są podrażnieni osteochondrozą. Od łacińskiej nazwy nerwu kulszowego, w związku z tym powstało drugie imię choroby - Ishias.

Ze względu na naruszenie struktury tkaniny chrząstki, dyski międzykręgowe, które są specjalnymi strukturami chrząstki, nie mogą już w pełni wypełniać wszystkich swoich funkcji. Prowadzi to do utraty elastyczności i mobilności kręgosłupa. Procesy, które na początkowych stadiach choroby wpływają tylko na dyski międzykręgowe, stopniowo stosują się do samych kręgów.

Radicolit dyskogenny, który jest uważany za jeden z najczęstszych objawów osteochondrozy, występuje prawie co piąta osoba starsza niż 30 na świecie. Zagrożone, osoby w wieku pracy są najczęściej zagrożone. Osteochondroza pozbawia zdolność angażowania się w aktywną aktywność i często powoduje niepełnosprawność.

Objawy osteochondrozy lędźwiowej

Głównymi objawami osteochondrozy lędźwiowej jest silny ból pleców. Jednak oprócz tego znaku istnieje wiele innych. Tak więc pacjenci cierpiący na tę chorobę są szybko zmęczeni, narzekają na bóle głowy, zmęczenie i drażliwość. Dyskomfort z tyłu nie pozwala wybrać wygodnej pozycji do snu, więc ciało nie może w pełni zrelaksować się i wyzdrowieć po zakończeniu dnia. Utrata siły zmusza pacjenta do zminimalizowania aktywności fizycznej i uniknięcia bólu. Prowadzi to do faktu, że z czasem nie jest w stanie wykonywać nawet prostych działań, na przykład, aby zaspokoić własne potrzeby gospodarstwa domowego.

Problemy w pracy układu płciowego mogą być również jednym z objawów osteochondrozy lędźwiowej. Pojawiają się w postaci bólu w okolicy nerki. U pacjentów z osteochondrozą oddawanie moczu jest zakłócane, możliwe jest nieoczekiwane wystąpienie dyskomfortu bez przyczyn. Prowadzi to do niestabilności kręgów, które z powodu deformacji nie są ustalane przez dyski międzykręgowe. Obciążenie kręgosłupa wywołuje przemieszczenie oddziału lędźwiowego z kości krzyżowej, gdy narażona jest na niego ciężkość siły. Taki proces prowadzi do uszkodzenia narządów wewnętrznych, problemów w ich pracy. U kobiet najczęściej cierpią jajniki, wyrostki i macica, a potencja jest zaburzona u mężczyzn.

Osteochondroza charakteryzuje się wzrostem wrażliwości nóg, w tym stop, bioder i dolnych nóg. Są to skurcze, które mogą prowadzić do pełnej utraty pulsu. Skóra pacjenta z osteochondrozą na nogach jest bardzo sucha, obierająca się i pokryta gęsią skórką w obszarze dyskomfortu. Podczas bólu pocenie się jest zaburzone.

Wszystkie objawy osteochondrozy można podzielić na następujące grupy:

Zespół Rook

Przerzedzenie dysków międzykręgowych prowadzi do utraty kręgów stabilności. Po mobilności zaczynają być zirytowani i wyciskającymi naczynia krwionośne i korzeni nerwowych z ostrymi ruchami i ciężkim wysiłkiem fizycznym. Proces ten minimalizuje ból w regionie lędźwiowym, ale wznawia się z odnowioną energią, gdzie nerw jest ściskany. Ból jest ostry i wierci. Najbardziej bardzo dyskomfort wyraża się w dolnej części nogi, uda, stopy i pośladku. Nieprzyjemne odczucia sprawiają, że pacjent zmienia chód, pochylając się w przeciwną stronę nerwu.

Kiedy korzenie nerwowe są podrażnione przez długi czas, pojawia się ich zapalenie, obrzęk, stagnacja żylna i zatrucie. Ból dotyczy mięśni, więzadeł. Jest to najbardziej ostre w momentach aktywności fizycznej, zwłaszcza jeśli jest przeprowadzany bez ciepłych -upów bezpośrednio po snu lub stanu odpoczynku. Ból często towarzyszy zwiększone pocenie się, co zastępuje uczucie dreszcze.

Objawy zespołu promieniowego obejmują również mrowienie, drętwienie i utratę czułości. Mięśnie tracą ton, więc pacjenci nie są w stanie znieść długoterminowej aktywności fizycznej, na przykład zejść i podnieść schody, szybko się męczą. Funkcje miednicy są zakłócane w szczególnie ciężkich przypadkach. W tym przypadku możliwe jest nawet występowanie porażenia i niedowładu.

Zespół niedokrwienny

W pobliżu nerwów znajdują się naczynia krwionośne, które są ściśnięte podczas deformacji. Na pierwszych etapach rozwoju osteochondrozy tętnice są okresowo ściskanie, ale następnie skurcz nabiera stałego charakteru. W tym przypadku występuje „interpunkcyjny Lome", pacjent musi często zatrzymać się i odpocząć z długim chodzeniem.

Zamknięcie naczyń krwionośnych prowadzi do faktu, że narządy miednicy nie otrzymują niezbędnych składników odżywczych. Powoduje to ból wewnątrz bioder, krocza, w pośladkach aż do ich paraliżu.

Zespół kręgowca

Pod wpływem bólu, zespołu niedokrwiennego i promieniowego, szkielet pacjenta z osteochondrozą jest deformowany. Osoba zaczyna się pochylać, ma miednicę i kręgosłup, mięśnie osłabiają się, zanik. Wszystkie te zmiany wpływają na chód, który jest dostosowywany w zależności od obszaru bólu, stają się napięte i niepewne. Stopniowo cały układ mięśniowo -szkieletowy jest narażony na osteochondrozę, a dyski międzykręgowe nadal się zapadają.

Zespół bólu (ból z osteochondrozą lędźwiową)

Nieprzyjemne odczucia i dyskomfort z tyłu są głównymi objawami osteochondrozy. Charakter i siła bólu zmienia się w zależności od stadium rozwoju choroby.

Początkowo odczuwa się to tylko w obszarze lędźwiowym w momencie zwiększonego napięcia stawów, mięśni i więzadeł, to znaczy podczas wykonywania wysiłku fizycznego. Może to być również stałe bolanie. Ale wraz z rozwojem osteochondrozy, ostry ból lub przesunięcie występuje nawet przy kichaniu, kaszlu.

Z reguły dotykająca pozwala określić pieczęć w mięśniach. Atak bólu może trwać kilka dni i przez cały ten czas pacjent musi obserwować odpoczynek w łóżku, aby zminimalizować nieprzyjemne odczucia z tyłu. Wszelkie ostre ruchy, podnoszenie ciężarów wywołują dyskomfort.

Przyczyny osteochondrozy lędźwiowej

Wyróżnia się następujące główne przyczyny rozwoju osteochondrozy lędźwiowej:

1. Nierównomierne obciążenie kręgosłupa. Według ekspertów osteochondroza jest charakterystyczna dla osoby jako gatunku biologicznego, ponieważ wynika to głównie z jego stylu życia i bezpośredniej. Potrzeba utrzymania pozycji ciała w określonej pozycji wymaga ciągłego napięcia układu mięśniowo -szkieletowego. Optymalne obciążenie kręgosłupa będzie znajdować się w pozycji stojącej. W pozycji leżącej z tyłu jest minimalna, z boku - trochę więcej. Ale w pozycji siedzącej obciążenie kręgosłupa lędźwiowego znacznie wzrasta. Pochylenie ciała do przodu stwarza dodatkowe napięcie przedniej krawędzi kręgów i kolumny kręgosłupa. Dlatego zaleca się okresową zmianę położenia ciała, dając mięśnie w celu rozluźnienia i zmieniającego obciążenie kręgosłupa i trzymanie pleców prosto.
2. Hipodynamia. Siedzący tryb życia, korzystanie z samochodu i transportu publicznego, spędzając duży czas na komputer i telewizję - wszystko to przyczynia się do rozwinięcia problemów z kręgosłupem, w tym osteochondrozy. W znacznej części populacji brakuje aktywności motorycznej. Bierny styl życia prowadzi do faktu, że układ mięśniowo -szkieletowy osłabia. W pozycji siedzącej kręgosłup jest poddawany maksymalnym obciążeniu, staje się przyczyną deformacji tkanki chrząstki, w wyniku czego osteochondroza obszaru lędźwiowego. Dlatego tak ważne jest okresowe wstawanie i wykonywanie zestawu ćwiczeń. Kiedy dana osoba spędza znaczną część czasu w zgiętej pozycji, mięśnie zginające rozciągają się i tracą ton.
3. Zbyt wysoka aktywność fizyczna. Zwiększona aktywność motoryczna, podobnie jak jej wada, może również powodować osteochondrozę. Ból pleców często martwi się sportowcami, którzy zajmują się ciężką lekkoatletyką. Ten sport wymaga podnoszenia ciężarów, co powoduje dodatkowe napięcie dla mięśni tylnych i wywołuje tworzenie przepuklin międzykręgowych.
4. Nieprawidłowa postawa. W zakrzywionej pozycji kręgosłupa obciążenie go jest rozkładane nierównomiernie, co prowadzi do odkształcenia dysków międzykręgowych. Na ten sam wpływ ma wpływ niewłaściwe chodzenie. Ludzie i osoby starsze wpadają w grupę ryzyka, ponieważ z czasem dyski międzykręgowe stają się mniej elastyczne, tracą mobilność i łatwiej są uszkodzone.

5. Wady układu kostnego i predyspozycje genetyczne, urazy i choroby zakaźne. Z reguły osteochondroza powoduje wrodzone problemy z układem mięśniowo -szkieletowym. Ponadto przyczyną choroby może być naturalna kruchość chrząstki. Osteochondroza rozwija się również jako powikłanie po różnym uszkodzeniu kręgosłupa, zapalenia kości i szpiku, gruźlicy.
6. Płaskie stopy. U pacjentów cierpiących na płaskie stopy zbiór stopy nie pełni funkcji amortyzacji, jak ma to miejsce w normalnym stanie. Zatem podczas poruszania się całe obciążenie jest przyjmowane na dyski międzykręgowe, w wyniku czego następuje ich szybkie zużycie.
7. Nadwaga. Dodatkowe kilogramy są źródłem dodatkowego obciążenia serca i układu mięśniowego kości, w tym kręgosłupa. Według statystyk osoby z nadwagą są bardziej podatne na różne choroby.
8. Procesy zapalne w ciele. Rozwój osteochondrozy jest ułatwiony przez czynniki takie jak zmiany hormonalne, problemy ze stawami kręgosłupa, na przykład reumatoidalne zapalenie stawów, upośledzony układ hormonalny, trawienny i sercowo -naczyniowy.
9. Życie. Wielu pacjentów nie zwraca uwagi na swoje zdrowie: poruszają się niewiele, nie śpią wystarczająco dużo, jedz nieprawidłowo. Prowadzi to do zwiększonego zmęczenia, naruszenia stanu psycho -emocjonalnego, stresu. Wszystko to sprawia, że ciało jest bardzo wrażliwe i przyczynia się do rozwoju osteochondrozy lędźwiowej.

Stopień osteochondrozy lędźwiowej

Istnieje 4 stopnie osteochondrozy lędźwiowej:

1. Pęknięcia pojawiają się wewnątrz włóknistego pierścienia, który jest wypełniony substancją z jądra strumienia, co powoduje podrażnienie. Na tym etapie deformacja dysków międzykręgowych jest słabo wyrażona i objawia się w postaci objawów odruchowych-budowlanych. Pacjent może narzekać na ból serca, dolnej części pleców. Z tyłu przyczyny dyskomfortu stają się ostre ruchy, podnoszenie ciężarów. W zależności od postaci wyróżnia się 2 rodzaje bólu: Lumbalia i Lumbago. W pierwszym przypadku jest stabilny, a po drugiem występuje nagle;

2. Zniszczenie włóknistego pierścienia trwa. Jednak istnieje zmniejszenie przerwy między kręgami, zakończenia nerwowe są ściśnięte. Na tym etapie charakterystyczne jest zjawisko jako pseudospondylololisteza regionu lędźwiowego. Jest to nazwa procesu przemieszczenia kręgów względem siebie, co prowadzi do szczypania zakończeń nerwowych i powoduje ból. Kręgosłup charakteryzuje się niezwykłą mobilnością. W przypadku osteochondrozy drugiego stopnia pacjenci narzekają na wyraźny dyskomfort z tyłu, w obszarze lędźwiowym, ciepło i zimno są na przemian. Ból objawia się napadów, podczas których gęsią skórkę pojawiają się na skórze i nasila się nas;
3. Pierścień włóknisty jest ostatecznie rozdarty, a jądro płaszcza jest ściskane na zewnątrz. Pojawia się przepuklina międzytewersyczna. Ściśnięcie jądra w obszar kanału kręgosłupa prowadzi do ściskania naczyń i korzeni nerwów kręgosłupa.

   Deformacja kręgosłupa powstaje przez lordozę, kifozę lub skoliozę. Z lordozą kręgosłup jest nawrócony do przodu. Takie naruszenie jego normalnej pozycji znacznie komplikuje pracę narządów wewnętrznych i ich systemów. W przypadku kifozy górny kręgosłup jest zakrzywiony i następuje uczucie pochylania się w zaawansowanych przypadkach. Krzywizna boczna objawia się w postaci skoliozy. Kiedy pacjent cierpiący na osteochondrozę z taką krzywizną kręgosłupa pochyla się do przodu, asymetria staje się zauważalna dzięki wystającym ostrze lub żebrowaniu;

4. Ostatni etap osteochondrozy jest najbardziej niebezpieczny, ponieważ kręgosłup jest ostatecznie zdeformowany, co uniemożliwia pełną aktywność motoryczną. Wzrost kości staje się zauważalny na radiogramie. Chociaż ból przez pewien czas nie przeszkadza pacjentowi, nie oznacza to poprawy. 4 stopień osteochondrozy najczęściej kończy się niepełnosprawnością.