Artroza stawu biodrowego

Jedną z najczęstszych patologii narządu ruchu jest zniekształcająca artroza stawu biodrowego. Postępujący proces wpływa na chrząstkę szklistą, niszcząc kość i tkankę łączną. Dotyczy to zarówno jednego połączenia mobilnego, jak i obu. Drugie imię choroby to choroba zwyrodnieniowa stawów, która częściej objawia się u kobiet po 40 latach.

Przyczyny rozwoju choroby

Choroba nie jest dziedziczna, ale obecność cech genetycznych tkanek i kości może powodować jej rozwój i przenoszenie z rodziców na dzieci. Artroza stawu biodrowego jest uważana za problem związany z wiekiem, który jest spowodowany starzeniem się organizmu. Zdarzają się przypadki, gdy proces niszczenia stawów biodrowych rozpoczyna się u młodych ludzi.

Główne przyczyny artrozy stawu biodrowego obejmują patologie, które wywołują proces patologiczny:

  • uszkodzenie tkanki (złamanie szyjki kości udowej, stłuczenie);
  • intensywna aktywność fizyczna (sport, podnoszenie ciężarów);
  • infekcja stawów (zapalenie stawów);
  • śmierć głowy kości udowej;
  • otyłość;
  • choroby endokrynologiczne, takie jak cukrzyca, zaburzenia metaboliczne;
  • skolioza.

Staw biodrowy ulega zniszczeniu pod wpływem różnych czynników. Zagrożone są więc osoby z predyspozycjami genetycznymi, nadwagą, chorobami serca.

Odmiany choroby

zniszczenie stawu biodrowego w artrozie

Artroza stawu biodrowego jest dwojakiego rodzaju:

  • Pierwotne lub idiopatyczne. Rozwija się po 50 latach. Różni się symetrycznymi uszkodzeniami stawów. Przebieg jest rozczarowujący, trudno ustalić przyczynę zniszczenia stawów miednicy.
  • Wtórny. Jest to charakterystyczne dla młodego wieku, bodźcem są różne patologie. Charakterystyczna jest porażka jednego stawu: lewy lub prawy. Kurs jest powolny, a jeśli przyjmujesz leki przepisane przez lekarza i postępujesz zgodnie z zaleceniami, patologia dobrze reaguje na leczenie.

Choroba prowadzi do całkowitego zniszczenia stawu.

Stopnie choroby zwyrodnieniowej stawów i charakterystyczne objawy

Proces niszczenia stawu biodrowego przebiega stopniowo, każdemu z 3 etapów towarzyszą charakterystyczne objawy:

  • Etap początkowy. Artrozie I stopnia stawu biodrowego towarzyszą objawy:
    • przerywany ból biodra spowodowany wysiłkiem fizycznym, obciążeniem miednicy;
    • dyskomfort w pachwinie;
    • brak ograniczeń ruchu;
    • niewielkie zwężenie przestrzeni stawowej.
kulawizna w zapaleniu stawów biodrowych
  • Choroba II stopnia. Występuje zaostrzenie, w okolicy miednicy lokalna temperatura wzrasta. Ból w spoczynku i podczas wysiłku. Rozwojowi II stopnia artrozy stawu biodrowego towarzyszą następujące objawy:
    • zespół bólowy jest natrętny i intensywny, zwłaszcza w nocy;
    • charakterystyczny ból „początkowy", który towarzyszy ruchom po odpoczynku;
    • ograniczenie ruchu, co prowadzi do zniszczenia chrząstki i stanu zapalnego;
    • pojawienie się kulawizny;
    • trudności w odwiedzeniu stopy, zgięciu kończyny;
    • zanik mięśni, w którym dotknięta noga wygląda na zwiotczałą;
    • przestrzeń stawowa jest zwężona, podczas radiografii dochodzi do zagęszczenia kości.
  • Ostatni, etap 3. Mówi o procesach nieodwracalnych. Towarzyszą temu następujące objawy:
    • staw stale boli, ogólny stan się pogarsza;
    • zmiany wielkości kończyn dolnych;
    • kulawizna podczas chodzenia;
    • całkowite unieruchomienie stawu, co blokuje staw miednicy;
    • brak warstwy chrząstki, powierzchnie kości są połączone.

Rozpoznanie artrozy

konsultacja z lekarzem w sprawie zapalenia stawu biodrowego

Wystąpienie wczesnych objawów nie popycha człowieka do pójścia do kliniki i preferuje samoleczenie. Jednak artroza stawu biodrowego wymaga pilnej pomocy lekarskiej i szybkiej diagnozy. Na konsultacjach odrzuca się lub potwierdza obecność zapalenia stawów, prowadzącego do powikłania w postaci zwyrodnienia stawu biodrowego. Aby to zrobić, zwróć się do takich specjalistów, jak:

  • terapeuta;
  • neurolog;
  • reumatolog;
  • ortopeda (chirurg).

Badanie jest złożone, dlatego wszystkie środki diagnostyczne są przeprowadzane w dwóch kierunkach:

  • Diagnostyka kliniczna:
    • badanie (dowiadywanie się, gdzie boli);
    • zgięcie, wyprostowanie, obrót kończyny;
    • asymetria nóg;
    • ból przy badaniu palpacyjnym.
  • Badanie instrumentalne:
    • radiografia:
    • tomografia komputerowa;
    • rezonans magnetyczny;
    • ultradźwięk;
    • przebicie płynu z jamy stawowej (w razie potrzeby).

Jakie leczenie jest potrzebne?

tabletki na zapalenie stawu biodrowego

Celem wszystkich zabiegów terapeutycznych jest zmniejszenie dolegliwości bólowych oraz poprawa ruchomości stawów. W zależności od stopnia uszkodzenia leczenie artrozy stawu biodrowego odbywa się kilkoma metodami.

We wczesnym stadium rozwoju stosuje się leczenie zachowawcze, w stadium 2 zatrzymuje się rozwój patologii, a artrozę III stopnia można wyleczyć metodami radykalnymi.

Po potwierdzeniu rozpoznania choroby zwyrodnieniowej stawu biodrowego lekarz opracowuje zestaw działań terapeutycznych, składający się z leczenia farmaceutycznego oraz zabiegów fizjoterapeutycznych. Leczenie ma na celu wyeliminowanie objawów bólowych i zapalnych, zatrzymanie procesów. W ciężkich przypadkach stosuje się leczenie chirurgiczne z protetyką.

metody konserwatywne

W przypadku zwyrodnienia stawów I i II stopnia stawu biodrowego zintegrowane podejście może pomóc: leki, masaż leczniczy, gimnastyka, osteopatia. Leczenie artrozy w sposób niechirurgiczny oznacza zapobieganie interwencji chirurgicznej. Przede wszystkim lekarz przepisuje środki przeciwbólowe w celu złagodzenia objawów bólowych, które stale towarzyszą artrozie stawu biodrowego II stopnia.

Leki

Leczenie farmakologiczne polega na stosowaniu leków przedstawionych w tabeli:

Grupa Działanie terapeutyczne
przeciwzapalne (niesteroidowe) Objawowe, pomagają znieczulić kończyny i działają przeciwzapalnie
Hormony steroidowe Stosuje się je w przypadku braku rezultatu przy stosowaniu leków niesteroidowych, pomagają złagodzić ból i stany zapalne.
Chondroprotektory Przywróć strukturę tkanki chrzęstnej, popraw produkcję mazi stawowej
Kwas hialuronowy Wstrzykiwany do stawu w celu smarowania powierzchni stawowych
Leki zwiotczające mięśnie Zmniejsz napięcie mięśni, popraw przepływ krwi przez naczynia

Fizjoterapia

ćwiczenia na zapalenie stawów biodrowych

Przy chorobie zwyrodnieniowej stawów przydatny jest masaż, terapia ruchowa, elektroforeza, krioterapia i wiele innych. Przyjrzyjmy się bliżej głównym z nich:

  • Terapia ruchowa jest podstawą terapii. Pomoże w lokalizacji choroby w dowolnej części ciała. Specjalny system ćwiczeń wzmocni mięśnie, usunie nieprzyjemne odczucia podczas ćwiczeń.
  • Masaż i terapia manualna - bierna odbudowa mięśni. Szczególnie przydatny w pierwszym etapie rozwoju patologii.
  • Fonoforeza wzmacnia działanie leków za pomocą ultradźwięków. Jeśli posmarujesz obszar TBS lekiem i zastosujesz ultradźwięki, szybko wniknie on w skórę.
  • Wspólna trakcja. Zastosowanie specjalnego aparatu zwiększy szczelinę dostawową.
  • Dieta. Pomaga zmniejszyć nacisk na staw. Odpowiednio dobrane produkty poprawiają samopoczucie, jednak żywienie dietetyczne nie wchodzi w skład głównej metody terapeutycznej.

Środki ludowe

liść kapusty z miodem na artrozę stawu biodrowego

W domu na ratunek przychodzą metody tradycyjnej medycyny. Pacjenta można ogrzać i założyć okłady, które łagodzą stany zapalne i zmniejszają obrzęki.

Zastosowanie kompresu z miodem, sokiem z aloesu, solą morską zapewnia przypływ krwi do obszaru objętego stanem zapalnym, pomaga poprawić w nim krążenie krwi. Środki ludowe są częścią kompleksowego leczenia początkowego, a także 2-3 stopni patologii.

Poważne uszkodzenia leczy się chirurgicznie. Chory staw zostaje zastąpiony metalowym.

Profilaktyka artrozy stawu biodrowego

Zapobieganie artrozie stawu biodrowego nie jest trudne. Musisz przestrzegać następujących zaleceń:

  • wykluczyć siedzący tryb życia;
  • uprawiać sport;
  • monitorować masę ciała;
  • odmówić złych nawyków;
  • terminowe korygowanie wrodzonych i nabytych wad stawu biodrowego.

Choroba zwyrodnieniowa stawów jest niebezpieczna, dlatego profilaktyka po 40 latach jest ważna dla absolutnie każdego. Ale jest też grupa ryzyka, do której należą sportowcy i osoby z predyspozycją genetyczną. Kiedy pojawią się podobne objawy, ważne jest, aby natychmiast skonsultować się z lekarzem. Wczesna diagnoza pozwoli uzyskać skuteczne leczenie i uniknąć operacji.